/

Twijfel 2 (part 2)

We zijn weer een weekje of wat verder, in alles voelt het alsof het zand via mijn vingers de hand uitloopt.
Dit is niet zoals ik er in stond, ik zie/laat het op dit moment (met heel veel pijn in het hart) gebeuren.

Ik mis het gras ruiken en voelen in al mijn poriën en toch zie ik langzaam de afstand gecreeerd worden. Zeg maar ik zie langzaam de steen naar de bodem van het meer verdwijnen.

Mijn voetbal hart huilt.. en lichaam trilt van ontwennings verschijnselen.